Vaša korpa je trenutno prazna!
Pluton
Prvo od rimskih htonskih („podzemnih“) božanstava, Pluton je bio bog mrtvih i gospodar podzemnog sveta. Lik ogromnog straha i užasne moći, Pluton je delio sreću i kontrolisao sudbine svih smrtnika. Kao komandant podzemnih carstava, on je bio gospodar ruda, metala i dragog kamenja koji se nalazi u njima. Zbog toga su ga mnogi slavili kao donosioca bogatstva. Pluton je bio rimski pandan Hadu, grčkom božanstvu koje je vladalo istoimenim podzemnim svetom.
Kristalizacija Plutonovog identiteta kao rimskog boga mrtvih, podzemnog sveta i bogatstva odražavala je složen istorijski razvoj. Plutonov identitet se uglavnom sastojao od elemenata preuzetih iz dva različita entiteta: Hada, grčkog božanstva, i Ploutona, gospodara bogatstva. Potonji je bio Dis Pater, božanstvo koje su rani Rimljani obožavali zbog svoje moći nad podzemnim svetom i rudnog bogatstva. U nekim mitografskim i istoriografskim tradicijama, ime Dis Pater je korišćeno umesto imena Pluton; dokazi sugerišu da su Rimljani koristili ove identifikatore naizmenično.
Pluton je bio gospodar podzemnog sveta, koji je u rimskoj mitologiji služio kao počivalište preminulih duša. Živeo je pod zemljom u sumornoj palati i činilo se da ga svet ljudi malo zanima. Isto tako, Pluton se retko bavio pobožnim poslovima. Vozio je kočiju, nosio štap i često je prikazivan kako nosi ratnički šlem. Pluton je često bio u pratnji Kerbera, troglavog psa koji mu je služio i kao ljubimac i kao čuvar podzemnog sveta.
Plutonovi roditelji su bili Ops, boginja zemlje, i Saturn, vladar kosmosa. Njegov brat Jupiter — najmoćniji od svih bogova — oslobodio je Plutona i njegovu braću i sestre od gneva njihovog oca. Ova braća i sestre uključivali su Neptuna, gospodara svih voda, Junonu, boginju matronu, Vestu, čuvarku ognjišta i doma, i Ceresu, boginju plodnosti povezana sa poljoprivredom. Iako je Pluton veći deo svog života živeo sam na sumornim mestima ispod zemlje, na kraju je došao da deli svoje carstvo sa drugom — Proserpinom, ćerkom Cerere i Jupitera. Dok su grčka i rimska tradicija insistirala na tome da Pluton ima decu, bilo je malo konsenzusa o tome ko bi oni mogli biti. Među najpopularnijim kandidatima bile su boginje poznate kao Eumenide (ili Furije) — božanstva osvete koja su živela u htoničnoj tami.